3 mei ‘24

Transformatie en persoonlijke groei, het hoort bij mij. Het is waar ik in geloof en wat ik toepas in mijn werk. Het is voor mij de essentie van het leven. Niet enkel voor mijn cliënten en de organisaties waar ik voor werk, maar ook voor mij persoonlijk. Zo loop ik geregeld pelgrimspaden in Spanje om hier voor mijzelf ruimte aan te geven. In de honderden kilometers die ik loop vind ik de rust en de liefde om taaie stukken te doorleven. Ik deel hier graag over.

Ik ben net weer terug van zo’n wandeltocht. Ik liep de Camino Del Norte, het grotendeels kustpad tussen Irun, via Gijon naar Santiago de Compostella. Ik had 500 km te doen in 3 weken. Rugzak op, wandelschoenen aan en gaan. Overnachten in herbergen en hostels. Een wereld op zich.

Dit keer ging mijn persoonlijke ontwikkelvraag over vertrouwen en wantrouwen. Over beschadigingen loslaten om nog dichter bij mijn authentieke ik te komen en wat voor een effect dit heeft op ‘mogen vertrouwen’. Ik weet dat deze thema’s voor veel mensen spelen. Durf je echt te vertrouwen en op wie en op wat? Durf je op je intuïtie te vertrouwen en deze te volgen en mag het hoofd dan even uit? Durf je je hart open te stellen? Is het wantrouwen dat je voelt terecht of enkel gebaseerd op angst dat teruggrijpt naar het verleden?

In de schoonheid van de tocht en de liefde die ik ervaar op de Pelgrimspaden, is het aankijken en doorleven van thema’s mogelijk. Net zoals ik als coach naar mijn cliënten een spiegel ben, is zo’n reis ook een spiegel; er dienen zich geregeld situaties aan die te maken hebben met de ontwikkelvraag. Hele mooie, hele lastige.

Aan deze tekst wordt gewerkt.